کاراته

کاراته

این متن شامل 14 صفحه می باشد

کاراته نوعی جنگیدن است اما بدون اسلحه و شامل تکنیک های مختلف دفاع کردن و ضربه زدن می باشد که توسط دست و پا صورت می گیرند. همچنین دارای سَبک های مختلفی با مشخصات مخصوص به خود است.

بعضی از این سَبکها روی قدرت و بعضی دیگر روی سرعت تأکید دارند.

تعدادی نیز فقط جنبه ورزشی و مسابقاتی دارند. درحالیکه بعضی از سَبکها با مسابقه دادن مخالف هستند و آنرا خطرناک می دانند. دراین اواخر سَبکهای کاراته فقط جنبه دفاعی داشته و تکنیکهای آن از حالت ورزشی و تهاجمی بیرون آمده اند (مبارزه کنترلی و امتیازی).

چند نکته درباره کاراته:

کاراته یک هنر دفاعی است و هیچ گاه نباید برای تهاجم ازآن استفاده کرد. شرایط هرچه که باشد نباید از کاراته بصورت تهاجم استفاده کرد.

مواظب گفتار خود باشید، چون اگر لاف زَنی و گُنده گویی کنید دشمنان زیادی پیدا خواهید کرد. هیچ گاه این گفته قدیمی رافراموش نکنید:

« یک درخت تنومند ممکن است بوسیله یک باد قوی نابود شود، اما اگر چون بید مجنون خم شود، باد از لابلای آن می گذرد و به آن آسیبی نمی رساند».

بزرگترین حُسن کاراته خِردمندی و تواضع آن است.

هیچکس نمی تواند در کاراته به کمال برسد مگر دریابد که کاراته بیش از هرچیز یک آیین و روش زندگی است.

هدف کاراته تکامل ذِهن (کالبُد ذهنی) به موازات تکامل جسم (کالبد فیزیکی) است. هیچ گاه دراین ارتباط نباید عبارتهایی که تنها قدرتهای جسمی را می ستایند بر زبان آورد.

درانتها، امیدوارم که سری این کتابها (کتابهای مربوط به هر« کیو» و« دان» ) که به ترتیب توسط اینجانب به نگارش در می آید، بتواند راهگشای تکامل کالبد فیزیکی، کالبد ذِهنی و کالبد روحی هنرجویان و اساتید هنرهای رزمی باشد.

کاراته‌ ( بهژاپنی:空手) یک نوعورزش رزمیاست. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی و شامل ضربه‌های سریع دست و پا. (مبارزه و دفاع با دست خالی یعنی بدون سلاح و نه به این معنا که از ضربات پا استفاده نمی شود) گفته می‌‌شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی ازهندبه راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان بهچینرسید و در ایالتهون نانو معبدشائولیناقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و رعایت پرهیزکاری بود. وی 9 سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود می‌‌دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.

کاراته امروزی شکل تکامل یافته ای از کمپوی چینی (بوکس چینی) می باشد که در ابتدااوکیناواتهنامیده میشد. از هنگامی که حکومت‌های استبدادی در چین سلسله کینک 1644-1911 و سلسله ساتسوما دراوکیناوابه منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده ازشمشیررا به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح‌های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.

در سال 1921 یکی از بزرگ‌ترین استادان کاراته جزیرهاوکیناواگیچین فونا کوشی1868-1957 توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگ‌ترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیک‌های سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.

سال 1342 سال ورود کاراته بهایرانتوسطهرمز میرباباییومحمدعلی صنعتکارانوفرهاد وارستههستند می‌‌باشد.

در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک می‌شود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک‌های اصلی و کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی می‌‌باشد.

سبک‌های کاراته

• سبک های کنترلی عبارت‌اند از:
• شوتوکانبنیان گذار:گیچین فونا کوشی. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود .